Pragmatyka

Dział semiotyki badający stosunki, jakie w procesie komunikowania się ludzi zachodzą między znakami słownymi a tymi, którzy się nimi posługują.

Do stosunków tych należą m.in. komunikowanie, wyrażanie, rozumienie, odrzucanie
W leksykonie pojęć filozofii analitycznej znajduje się następujące określenie pragmatyki: aspekt języka ważny w analizach dotyczących teorii czynności mowy, zależności od kontekstu, znaczenia mówiącego czy struktury mowy dyskursywnej.
Pojęcie pragmatyki, wprowadzone przez C. W. Morrisa (1938) zostało w językoznawstwie odniesione do informacji o postawach nadawcy względem komunikatu, a więc przede wszystkim do zjawiska modalności.

Źródła:

⠀ Internetowa encyklopedia PWN. Retrieved from https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/pragmatyka;3961657.html