Pascal
Język programowania 3. poziomu, oprac. pod koniec lat 60. XX w. przez N. Wirtha, jako unowocześniony następca Algolu 60 (Algol), rozbudowany o możliwości definiowania nowych typów danych i dynamicznego zarządzania pamięcią, z uporządkowanymi procedurami wejścia–wyjścia.
• Obecnie używany gł. w nauczaniu informatyki; powstało wiele wersji P., z dodanymi możliwościami tworzenia modułów, obiektów itp. oraz mechanizmami obiektowych języków programowania.
• Pascal
• język opracowany przez Niklausa Wirtha w 1970 roku
• szczyt popularności tego języka przypadł na lata 80. i początek 90 XX wieku
• inspirowany językiem Algol
• język do tworzenia strukturalnych aplikacji
⠀ Internetowa encyklopedia PWN. Retrieved from https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Pascal;3954750.html